opvreten

{{opvreten}}{{/term}}

I 〈overgankelijk werkwoord〉

1 [opeten] dévorer

♦voorbeelden:

1   ik dacht dat hij me wilde opvreten • j'ai cru qu'il allait m'avaler

     iemand met de ogen opvreten • dévorer qn. des yeux

     opgevreten worden van de zenuwen • être à bout de nerfs

II 〈wederkerend werkwoord; zich opvreten〉

1 [vergaan van] se ronger (de)

♦voorbeelden:

1   zich opvreten van spijt • être dévoré de remords

Deens-Russisch woordenboek. 2015.